Русско-киргизский словарь - верх

м.

1. (верхняя часть чего-л.) бир нерсенин башы, чокусу;

верх горы тоонун башы;

он занимает верх дома ал үйдүн жогорку жагын (үстүңкү кабатын) ээлейт;

2. (экипажа) бир нерсенин үстү;

3. (одежды) бир нерсенин тышы, сырты;

суконный верх шубы ичиктин сукно тышы;

4. (высшая степень, предел) эң жогорку тепкич, эң жогорку жеткен жери;

верх совершенства барып турган сонундук (мыктылык, кемтиксиздик);

на верху блаженства жыргалчылыктын, ыракаттын барып турган жеринде;

5. верхи мн. (правящие круги) кандайдыр бир уюмдун жетекчи адамдары, жогорку катмары (башкаруучулары);

6. верхи мн. муз. (высокие звуки) ичке үндөр;

одержать (взять) верх над кем-чем-л. бирөөнү же бир нерсени жеңип чыгуу (үстөмдүк кылуу);

нахвататься верхов разг. үстүртөн үйрөнүү.